Het monteren van ......

Ja waarom monteren van uw films?

Nu deze vraag hoeft op de videoclub niet meer gesteld te worden. Een ieder is voldoende op de hoogte van het waarom. Na de montage is alles veel prettiger te bekijken doordat op zijn minst slechte delen uit de film zijn verwijderd en er allerlei andere zaken aan zijn toegevoegd. Begeleidende titels, een voice over , een stukje achtergrond muziek en eventueel wat andere kunstzinnige uitingen. Te denken valt er dan aan foto’s, route kaartjes met ingetekende route en nog veel meer zaken.

Hoe kom ik daar nu toch op om hierover te beginnen.

Dat komt heel simpel omdat ik bezig ben met het digitaliseren van al mijn oude VHS en SVHS banden. Daarop staat een verzameling van montages die een geheel tijdperk met diverse montage mogelijkheden beslaat. Gestart ben ik met mijn oudste banden die dateren vanaf 1986. Afgezien van de manier van filmen zijn de banden niet al te best meer. Veel beelden gaan verloren tijdens het digitaliseren omdat de kwaliteit niet meer goed is. En alles wat je ziet werd vloeiend in beeld gebracht. Alles duurt even lang! Wat ook heel duidelijk in beeld komt is het gebrek aan een goede montage mogelijkheid.

Het monteren van toen bestond uit het zeer onnauwkeurige gebruik van twee aan elkaar verbonden videorecorders, waarbij je de pauze toets moest gebruiken om de beide apparaten te starten en te stoppen.

Duidelijk is dan ook te zien dat er zo weinig mogelijk werd gespoeld met de player. Spoelde je van het begin van de band naar bijv. zowat het einde van de band om daar een stukje over te nemen in de eindmontage, dan kon het gebeuren dat de recorder van de pauze stand af ging en er mee stopte.

Maar gelukkig kwamen er toen wat andere hulpmiddelen. Montage apparaten waarin je een aantal scčne’s kon opgeven die in de montage moesten worden opgenomen. Zo’n apparaat hield rekening met de pre roll zodat de nauwkeurigheid van de montage al een stuk beter werd. Maar de videorecorder kon nog steeds van de pauze stand in de stopstand komen wanneer er te lang werd gespoeld. Ook had je er nog steeds twee videorecorders bij nodig.

Ja en toen was er de computer.

Een wereld van mogelijkheden gingen er voor je open. Ook een wereld van grote frustraties want het viel nog lang niet mee om zomaar via een Pc te monteren. Er waren slechts een paar bedrijven die zich waagden op de particuliere markt met een videomontage kaart. En de prijs van die kaarten was nogal fors. Verder waren die kaarten nog niet lipsynchroon wat een potsierlijk effect gaf bij het afdraaien van de film. Gelukkig kwam er vrij snel een opvolger van dit type montage kaart die wel lipsynchroon werkte.

Ging dit nu allemaal wel van een leien dakje?

Beslist niet.

Wat was daarmee het geval. In een Pc zit een moederboard waarop allerlei diverse subkaartjes kunnen worden geplaatst. Op dat moederboard moest ook die video montage kaart worden geplaatst. Elk moederboard was niet geschikt om met elk willekeurig videomontage kaartje te werken. Voordat je dus een systeem had dat wel werkte was er al heel wat water naar de zee gelopen. Ook deze ellende werd door de diverse nieuwere produkten opgelost. Door de weinige concurentie bleef het aanbod wel beperkt.

Er kwam wat meer aanbod. Het leed was nu geleden?

Nee hoor. Er was wederom een obstakel boven water gekomen. Een video-opname kan nogal eens groot zijn. Nadat je dan klaar was met bijv. een vakantie film, dan wilde je hem uitrekenen (renderen) .

Wanneer hij lang was dan liep je tegen de limiet aan van de 4 Gb die in windows zat ingebakken. Zo’n film moest dan in twee delen worden gemaakt zodat je onder die limit bleef. Had je op een gegeven moment een systeem dat goed functioneerde met een bepaalde videobewerkingskaart dan mocht je er best erg blij en tevreden over zijn.

De tijd staat niet stil. De vooruitgang gaat door. Met het nieuwere operatingssysteem Windows xp is er geen datalimit meer. Tevens werkt alles goed met elkaar wanneer je een Pc koopt. Voor ons is het slechts een kwestie van je camera of fototoestel aansluiten via fire-wire poort of via USB 2.0 poort op de Pc en daar gaat de data al. Direkt staat al ons digitale materiaal op de harde schijf in de Pc.

Ook de diverse bewerkings-programma’s zijn te kust en te keur in de winkel voorhanden, waarbij geldt dat de duurdere programma’s niet bij definitie de beste hoeven te zijn. En met beste bedoel ik eigenlijk of jezelf goed uit de voeten kan met een bepaald programma. Een Engels talig programma past niet goed bij iemand zonder kennis van de Engelse taal.

En nu ben ik druk bezig om mijn banden in te lezen in de Pc. Een videorecorder heb ik direct met een S-video kabeltje en bijbehorende audio snoertjes aangesloten op de Pc. En dan is het slechts een kwestie van tijd om de beelden van de band over te nemen op de harde schijf van de Pc. Want tijd kost het wel. 

Hierna komt dan het volgend proces om de hoek kijken. Het branden van dit materiaal op DvD. Want dat is natuurlijk helemaal te gek. Een bepaalde montage even afspelen via de videorecorder was en is nog steeds een kwestie van de band doorspoelen totdat je de juiste scčne gevonden hebt. Nu pak je eventjes de DvD met daarop de montage die je wilt zien. Je selecteert de montage in het menu en het afspelen kan beginnen.

Zal dit dan het einde wezen onze videofilms en fotoshows op een DvD? We zijn al wel een eind gekomen in de techniek van het bewerken en opslaan van onze herinneringen. Toch maak ik me sterk dat over een aantal jaren je opnieuw bezig zal zijn met het overzetten van onze huidige DvD’s naar een ander medium dat een grotere capaciteit heeft, sneller is , beter van kwaliteit is en blijft. Hebben we dan gelukkig ook weer wat nieuws te leren en wat omhanden.

Leo

 
[ Video Club Hoorn en de Regio | Video club magazine inhoud | H & R Video ABC ]

[ blocqx11 ]