We hadden het al eens eerder gedaan maar dan zonder PC. Met de camera de plaatjes van de strip op band opnemen en vervolgens de opnamen op de montagerecorder achter elkaar zetten en daarna geluid erbij. Met de PC moest dat allemaal veel makkelijker kunnen.

We zijn begonnen met het kiezen van een verhaal. De keuze viel op een ongeveer tien kantjes tellende Donald Duck strip. Leo had voor het gemak de blaadjes losgesneden dus kon ieder voor zich de plaatjes opnemen van zo’n blaadje. Er stonden per velletje ongeveer zestien plaatjes op. Het via de camera op band zetten leverde eigenlijk weinig problemen op. Hoewel bij het bekijken van de beelden bleek dat de verschillen tussen de camera’s onderling toch wel zo groot waren dat het gebruik van deze beelden een rommelig eindresultaat zou geven. Er waren verschillen in kleurweergave, helderheid, contrast en scherpte indruk. Het meest vervelende was wel dat bij sommige camera’s het opgenomen beeld niet overeen kwam met wat er tijdens het maken van de opname in de zoeker zichtbaar was; er stond meer op. Dat ‘meer’ bestond voornamelijk uit de kaders van de plaatjes. En omdat het kader in de zoeker tijdens het opnemen niet zichtbaar was, was op de opname ook goed te zien dat het plaatje niet recht onder de camera had gelegen. De oplossing voor het laatste probleem is niet te vertrouwen op het zoekerbeeld en een monitor aansluiten. Als het mogelijk is eentje waarbij je het volledige videobeeld kunt zien. De Amiga-monitors die we hebben kun je zo instellen.

We wilden er een project van maken met een goed eindresultaat en geen gewoon proefje dus is met één camera de hele strip opnieuw opgenomen.

Het basismateriaal was dus goed. Nu moesten de opnamen nog de PC in voor verdere bewerking. Ook dat ging vrij vlot hoewel er nog wel even naar gezocht is wat de beste methode was. De video-opnamen van een plaatje moesten worden omgezet naar een grafisch bestand van één plaatje zodat dit plaatje bij de uiteindelijke montage zo lang als nodig in beeld kan blijven. We hebben de plaatjes een code meegegeven zodat ze makkelijk terug te vinden zijn. De volgende stap was het achterelkaar zetten van de plaatjes in de juiste volgorde. Doordat er slim gecodeerd was ging dit ook gewoon goed.

Nu geluid erbij. We beschikken inmiddels over een perfecte apparatuur om geluid op te nemen. Er is een plekje ingericht waar per stemmetje alle zinnen die in de tekstballonnetjes staan werden ingesproken door verschillende leden. Ook hier weer codering toegepast voor het terugvinden van de uitgesproken teksten. Omdat het nogal ingewikkeld werd de teksten te nummeren hebben we het begin van een tekst als bestandsnaam gebruikt. Het zou achteraf toch beter zijn de teksten te nummeren maar dan moeten ze eerst per stripfiguur worden verzameld en dat kost weer veel tijd aan voorbereiding. Nu was het af en toe flink zoeken naar de juiste tekst want er waren veel teksten met bijna hetzelfde begin.

De eerste tekenen van het dwarsliggen van de PC dienden zich nu aan. Het programma voor het digitaliseren van geluid was niet aan de gang te krijgen. Alle andere voorbereidingen waren al getroffen en er kwam echt wel een geluidssignaal uit de audio-mixer maar daar hield alles dan even mee op. De enige werkende optie was het digitaliseren van video-opnamen waarbij het geluid ook wordt vastgelegd. Dit levert een .avi bestand op en geen .wav bestand dat we eigenlijk moesten hebben.

Maar omdat je met de videomontage software beeld en geluid weer kunt scheiden leek het wel een goede oplossing om dan eerst maar .avi bestanden te gaan maken. Binnen een redelijk tijdsbestek zijn de geluidsopnamen afgerond en was er van elk stukje tekst een .avi bestand gemaakt.

Nu hadden we beeld en geluid in de PC opgeslagen en kon de montage worden gemaakt. Heel simpel: zet met het montageprogramma het geluid dat bij een plaatje hoort in de audio-tijdlijn en pas de lengte van de plaatjes hierop aan. Met de verschillende pauzes, versprekingen dubbele opnamen enz. viel het niet mee het geluid op de goede plaats te krijgen met de juiste lengte. Een oplossing leek gevonden in het apart bewerken van het geluid.

Dit bleek te kunnen in een audio-editer die geen problemen gaf met het inlezen van .avi bestanden. Je kon heel goed zien aan het audiosignaal waar te lange pauzes zaten een stukken met stilte en versprekingen. Het bewerken van de bestanden ging vrij makkelijk maar wat wel naar voren kwam was de enorme hoeveelheid die moest worden bewerkt.

Eindelijk was dan van alle .avi bestanden het audio gedeelte bewerkt dus konden we verder met monteren. Wat bleek echter, de .avi bestanden hadden de oorspronkelijke lengte nog. Een diepe teleurstelling. Nu is van een .avi wel weer een .wav bestand te maken maar met het omzetten van zoveel bestanden in het vooruitzicht hebben we toch maar gebruik gemaakt van de .avi bestanden. Dat bleek toch ook weer mee te vallen want het bleek dat het bewerkte audio gedeelte zich aan het begin van het bestand bevond zodat het video gedeelte waar geen geluid meer bij zat in de montage kon worden weggeknipt.

Technisch kan er eigenlijk niet zoveel meer fout gaan bij het compleet maken van de ‘strip-video’ maar het gaat allemaal gewoon veel te lang duren. Eerst moeten alle geluidsfragmenten op de goeie plek komen en dan moeten de plaatjes er nog bij gezet worden op de juiste lengte. En dan zijn we er nog niet want met alleen wat stemmetjes heb je nog geen ‘strip-video’. De productie is pas compleet als er geluidseffecten, muzikale effecten, achtergrondgeluid en eventueel een begin- en eindtune bij zit. Gezien de lengte die de video uiteindelijk zal krijgen is het daarom al ondoenlijk dit op clubavonden te realiseren. Bovendien waar haal je de genoemde ingrediënten vandaan.

Kort en goed, we kennen nu de problemen een beetje en de volgende stap is een nieuw project ‘strip-video’ maar dan moeten we wel eerst goed kijken of we het wel kunnen behappen.
  

[ Video Club Hoorn en de Regio | Video club magazine inhoud | H & R Video ABC ]

[ blocqx11 ]