Welke kant gaan we uit deze zomer. De aanlokkelijke zon in het zuiden van Europa of naar de Scandinavische landen met hun mooie natuur én cultuur maar ook het zo grillige weer. Een luxe probleem, dat ben ik me goed bewust. En een groot voordeel is dat we nooit wat vastleggen met de vakantie. De weerkaarten van internet en het nieuws goed
in de gaten gehouden en het zag er in het noorden boven verwachting uit en met de bevestiging van vrienden van ons in Zweden dat daar het weer ook mooi was viel het besluit drie dagen voor het geplande vertrek: we gaan noordwaarts.
		Zondag de sleurhut achter de auto en gáán. Na een nachtje camping in Duitsland en een nachtje Denemarken, op naar Noorwegen en na vier en een half uur varen aangekomen in Kristiansand. Geweldig, wat een keus hadden we gemaakt: prachtig mooi weer en een nog mooiere natuur waar je zo inrijdend ogen tekort komt met grillige rotspartijen en smalle wegen. Maar relaxed is het en dat voelt goed! De eerste camping opgezocht in Moisund en de volgende ochtend richting RØLDAL, wat op zich al de moeite waard is. Op de camping, die makkelijk te vinden was, het gebruikelijke ritueel van inschrijven. Maar als de receptioniste wil beginnen met noteren, heeft een zeker iemand in de keuken een Hollandse stem herkend en geloof het of niet, met de snelheid van drie keer het licht stond hij daar: Onze enige echte Einar die Kitty en mij hartelijk welkom heette met de woorden: "Als de baas er niet is ben IK
de baas." en "vrienden van de videoclub Hoorn betalen niks." en in het Noors tegen de dame achter de balie: "Weg met dat bonnenboek.".

We werden er stil van. Druk heeft Einar het er wel, dat er op deze camping een goede kok aanwezig is laat zich wel zien aan de bezetting in het restaurant en niet alleen door vakantievierders, ook de bevolking uit de omtrek laat zich er culinair verwennen. De vrije keus uit "zoek maar een mooi plekje" namen we gretig aan en ook de uitnodiging van Einar om 's avonds een koppie en borreltje te halen bij hem thuis vond een gewillig oor.

Dus in de vooravond een stief kwartiertje de berg opgewandeld en aangekomen bij huize Nordgaard zat Beppie al klaar met de koffie.  Natuurlijk kwam de club ter sprake en ik kon er uit opmaken dat Einar de club echt miste en ik heb wel laten merken dat die gevoelens wederzijds waren. Ook nog videobeelden bekeken die Einar daar in de omgeving gemaakt had en dat was indrukwekkend, van o.a. een krachtcentrale zo midden in de natuur die uiteraard door het watergeweld werd aangedreven. Maar dat krijgen we op de club nog wel van hem te zien. De videobeelden die ikzelf gemaakt had gingen wel,  maar in de omgeving van RØLDAL heb ik de camera onbewust verkeerd ingesteld dus de beelden zijn miserabel. (in m’n achterhooft hoor ik het stemmetje van wijlen buurman Cor: as je d’r gien verstand van hewwe moet je d’r of bloive met je fleeke).

Dus de clubavonden zullen voor ondergetekende zeker van nut zijn. Na nog een dag door te hebben gebracht in de omgeving besluiten we om te verkassen. We verheugden ons al op de mooie rit die ons te wachten stond en ook helemaal aan de verwachting voldeed. Via Zweden, waar ons alweer een hartelijk welkom wachtte bij vrienden, zijn we via Denemarken en Duitsland, met de nodige tussenstops, maar weer op huis aan gekacheld. Een kleine vierduizend kilometer onder de wielen verder waren we weer in Abbekerk. En laten we wel wezen: van weggaan is heel thuiskomen ook weer een feessie!

Luit Kwantes

   
[ Video Club Hoorn en de Regio | Video club magazine inhoud | H & R Video ABC ]

[ blocqx11 ]